Interview

Interview met Jacob Haak voor het clubblad van de cactusvereniging GSP (= Groninger Succulenten Praat)

Op vrijdag 1 februari  rijden we  vanuit een wit Norg naar Loppersum. Het eerste wat opvalt zijn de nieuwe blokken woningen waarvan één wordt bewoond door Jacob Haak met zijn vrouw . De hoekwoning wordt van voor naar achter omringd door een rotstuin. Door de sneeuw kunnen we niet alle plantjes bewonderen. Wel wordt duidelijk dat in een jaar tijd de rotstuin al weer van veel goed groeiende rotsplanten is voorzien.

 

Jacob en zijn vrouw Agniet hebben de laatste jaren veel meegemaakt door de aardbevingen. In 2015 zijn er na de eerste bevingen al veel  scheuren in het huis aanwezig. Alles wordt hersteld. We kunnen ons indenken dat het hakken en boren veel schade en rotzooi veroorzaakte. Veel moest vernieuwd worden. Om die reden besluiten ze zelf ook nog een aantal verbeteringen  aan te brengen, zodat het er allemaal weer naar de zin uitzag. In 2017 waren er weer bevingen en dan worden ze voor het feit gesteld  dat de woningen, gebouwd in 1970, gesloopt worden en opnieuw aardbevingbestendig worden gebouwd. Dat betekende verhuizen naar een ander huis. De grootste zorg voor Jacob was zijn tuin en kas. De keien werden bij een tuinder opgeslagen en de cactussen en vetplanten verhuisden naar een andere plek. Uiteindelijk bleek toen alles weer naar de nieuwe kas kon dat er toch wel veel planten te lijden hebben gehad. Niet alles heeft het gered.

Wanneer we naar binnen gaan, zien we een prachtig aquarium staan met heel veel verschillende visjes. Een hobby die Jacob al heel lang heeft. Ook die heeft hij in zijn leven verschillende keren moeten verhuizen. Er staat nu een kleinere versie van het eerdere aquarium. Met bewondering hebben we gekeken naar de prachtige kleuren van de verschillende vissen.

Een andere hobby van Jacob is schilderen. In de kamer hangen meerdere resultaten. Al 17 jaar gaat hij éénmaal in de week naar een schilderscursus /club. Jacob was administrateur op een school en kwam door een reorganisatie thuis te zitten. Het schilderen heeft hem juist in die periode veel rust en ontspanning gegeven.

Onder het genot van een kop koffie vertelt Jacob dat er twee bomen die hij plantte begin ’70 ook weg moesten. Duidelijk is dat alles wat leeft en bloeit pijn doet als het noodgedwongen weg moet of dood gaat. Je levensvreugde komt behoorlijk onder druk te staan bij zo’n ingrijpende gebeurtenis. Wel moet gezegd worden dat de materiële kant goed is geregeld. Wel na heel veel inspanning.

We gaan naar buiten en daar vertelt Jacob enthousiast over zijn rotstuin. Hij weet precies waar alles staat. Sneeuw wordt een beetje weggehaald en dan is te zien dat er ook al grote pollen staan. De wilde narcis steekt met zijn gele bloemen goed af tegen de sneeuw. Aan de rand naar achteren heeft Jacob veel verschillende soorten cyclamen staan. Die houden van schaduw die er is dank zij schermen van wilgen-tenen. Jacob is lid van de rotstuinen vereniging. De grond voor de rotstuin bestaat uit potaarde en kwekerszand.

 

Op de zware klei die er van oorsprong is, doen de rotsplanten het niet. Verderop in de tuin staat een enorme vogel-volière. Een volgende hobby die Jacob ook al van kinds af aan heeft. We lopen door naar de kas, gebouwd achter de extra slaapkamer die het huis verlengd heeft. Qua zon niet de meest ideale plek, maar de plek tegen de zijwand van het huis werd afgeraden in verband met eventuele nieuwe aardbevingsproblemen. De kas is iets kleiner dan zijn vorige. Ondanks de schade aan zijn planten staat er nog heel wat  waaronder veel Haworthia, Gasteria en Aloë soorten. Helaas hebben de planten met knollen het meest te lijden gehad. Toch staan er nog mooie oude exemplaren. Ook zien we Mammillaria, Gymnocalycium en  Euphorbia soorten. In de hoek van de kas staat een plant met een grote knol die hij ooit als eerste heeft gezaaid. Een prachtig exemplaar. Onder de tafels staan ook nog veel potten. Deze gaan in de zomer allemaal naar buiten.

 

 

Ik ben nieuwsgierig geworden naar de volière. Daar moeten we voor naar binnen. In een mooie ruimte heeft Jacob allemaal kleine kweekkooien van hout staan met o.a. kleine prachtig gekleurde vogeltjes.

Ook is er een grote, zelf gebouwde, volière waar ook een aantal wat grotere vogeltjes zitten en vliegen. Deze staat in open verbinding met de volière buiten. De maaswijdte van het gaas dat Jacob gebruikte was iets te groot waardoor de kleine slanke vogeltjes weg konden vliegen.

  

 

Een druk baasje is Jacob ondanks dat zijn gezondheid niet altijd heeft meegewerkt. Hij heeft ook nog elders een grote tuin waar hij planten met bloemen kweekt. Het stuk grond heeft hij ooit van zijn vader gekocht.  Verder helpt hij ook nog mensen met het knippen van buxus planten/heggen.

 

Jacob en Agniet hebben 2 kinderen die ook vlak bij hen in Loppersum wonen. De vijf kleinkinderen komen dus regelmatig bij opa en oma. Zo ook tegen de tijd dat wij weer vertrekken. Het was een bijzondere ontmoeting met veel verrassingen wat hobby’s betreft.

Marijke

(foto’s gemaakt door Marijke en Ton Bouwmeester)